Pazo de Barreiro

Aínda que se ten publicado que a súa fundación podería datar de finais do século XVII ou comezos do XVIII, todo apunta a que foi Don Francisco de Arines Troncoso Bugarín, clérigo nacido en 1728, quen mandou construílo. Posteriormente, Don Remigio Ramón de Arines, señor do Pazo de Pampillón, instituíu sobre el un morgado ou maiorazgo, consolidando a súa relevancia dentro da nobreza local.

O edificio presenta unha planta en forma de L, modificada ao longo do tempo por diversos engadidos e reformas. Nunha das esquinas do patio (xunto á portada principal e con acceso tanto desde o camiño como desde o interior) atópase a capela, fundada en 1752, baixo a advocación de San Luís e San Xosé.

O pazo sitúase na parte máis alta dunha ampla finca organizada en terrazas, que reflicte o aproveitamento agrario tradicional. A arquitectura conserva elementos propios do barroco galego, con zócalos, esquinales, recercados, cornisas e columnas en granito visto, mentres que o resto dos paramentos aparecen encalados, creando un fermoso contraste visual.

O conxunto conserva dous escudos nobiliarios coas armas das familias Arines, Troncoso, Ceta, Soutomaior, Acuña, entre outras, que testemuñan o prestixio da liñaxe que o habitou.

Na actualidade, o pazo está vinculado ao enoturismo.

Etiquetas:Pazo

Instalaciones