Igrexa de Santa María de Chaín

Non se coñecen datos precisos sobre a fundación desta igrexa. O seu rexistro máis antigo consta no libro de bautismos, que asegura a súa existencia a principios do século XVII, aínda que a súa orixe máis probable é medieval. Non obstante, do templo primitivo non queda ningún vestixio.

O actual edificio é unha reconstrucción, posiblemente integral, realizada a mediados do século XIX, segundo se indica nunha inscrición na fachada occidental:

REEDIFICADA EN 1860 / ABAD D. MANUEL ANT. / ALVARES NAT. DE TUI

Trátase dunha construción de planta rectangular, onde a ábsida só se aprecia exteriormente pola súa maior altura. No interior, a nave e o presbiterio, de igual ancho, están separados por un arco de medio punto que se apoia directamente sobre pilastras.

A fachada principal presenta dúas pilastras que rematan en pináculos asentados sobre molduras curvas que soben ata o pé da espadana de dobre van, cun único corpo que completa a composición. Posteriormente, engadiuse un segundo corpo de ladrillo revestido e tratado para imitar a pedra.

A planta, inicialmente lineal, modificouse coa incorporación de dúas dependencias na cara sur: unha destinada a capela e outra a sancristía.

Toda a igrexa foi construída seguindo un lixeiro estilo barroco.

No seu interior consérvase a pía bautismal do antigo templo, que constitúe un dos elementos máis valiosos da súa arquitectura.

Instalaciones